Skip to content

Yoga en naderhand koken met prachtig uitzicht. Claartje begon een yoga retraite in Italië.

Laat die rauwe groenten maar liggen en verheug je op een zelfgemaakte pizza met kruiden uit eigen moestuin. ‘Yoga en food’, twee begrippen die normaliter niet samengaan, maar bij de yoga retraite van Claartje juist worden gecombineerd. Het gaat niet om inspanning maar juist om wat jouw lichaam nodig heeft.

Chef food
‘Zeven jaar geleden begon het avontuur. Ik had destijds al een eigen food blog en in samenwerking met een yoga school in Amsterdam kwam ik een docente tegen die een yoga retraite in Italië had. Marije vertelde aan me dat het eigenlijk te veel werk was voor haar alleen; koken en yogalessen geven. Dus al vrij snel kwam de vraag of ik niet met haar mee wilde naar Italië. Ze had zogezegd iemand nodig die goed was met eten. En dat was ik. Haar woorden, hoor. De locatie was er al, Marije heeft samen met haar toenmalige vriend de oude schuur opgeknapt tot een bewoonbaar huis. De relatie heeft het niet overleefd, maar het huis staat er nog steeds. Er is dus een speciale binding met die bewuste plek, ergens in the middle of nowhere waar je ook echt niet komt als je er niet hoeft te zijn. Maar dat maakt het juist zo charmant, het is echt heel Italiaans.’

La dolce vita
‘Het is voor mijn gevoel altijd mooi weer in Italië en het is niet zo heel ver reizen vanaf Nederland. We wonen niet het hele jaar hier, dus de locatie is in die zin wel fijn. Maar ook omdat het dorp niet heel toeristisch is. Je zit midden in de Italiaanse gemeenschap. Marije spreekt vloeiend Italiaans, ik doe wel een klein beetje mee maar het grootste gedeelte is handen en voeten werk. Zelfs dan kom je een heel eind. Ik koop altijd mijn groenten op de plaatselijke markt waar alle locals komen. Het heeft wel iets, het Italiaanse platteland. Het is zo puur dat je alleen daar al bijna zen van wordt. De locals
leven hier ook echt van het land en zijn best wel gelukkig met weinig. Terwijl als je in een stad woont, zoals ik, ga je zo op in het dagelijks leven en je drukke agenda dat je eigenlijk altijd haast hebt. In Italië is het rustig en ontspannen. Soms zie ik mensen op de markt twintig minuten lang praten over hoe mooi een bepaalde groente wel niet is. Tja, dat soort dingen maken je toch gelukkig?’


Food & Yoga
‘Alleen maar yoga doen op een bergtop en veel sapjes drinken is niet mijn ding. Een yoga retraite heeft ook eigenlijk een beetje een naam. Dat het afzien is en rauwe blaadjes sla eten. Totaal niet mijn ding. Ik vind het prima dat sommige mensen het leuk vinden, maar als ik naar Italië ga wil ik daar ook lekker pasta en pizza eten. En raadt eens: dan kan je nog steeds zen worden. Een combinatie van food en yoga is niet zo gebruikelijk, dat weet ik. Maar we hebben besloten deze twee dingen toch te combineren. In Italië is het eten ontzettend lekker, dus ik vind het een hele logische stap.’

Ayurvedisch koken
‘Om te zorgen dat de retraite toch iets meer verdieping biedt en in lijn is met yoga wordt er ook af en toe Ayurvedisch gekookt. Dit houdt in dat je verse maaltijden eet die gezond bereid zijn, met minder suiker, zout en vet. Je vormt één geheel met je lichaam en met de seizoenen. Dat past goed bij elkaar. Als je gezond bent in de zin van yoga, kan je kijken hoe je lichaam reageert. Maar in principe komt het erop neer dat je ook gewoon lekker moet kunnen eten naast het uitvoeren van yoga. Een gezonde combinatie is dit dus eigenlijk.’

Leven samen met de natuur
‘Als je ergens bent waar je je telefoon weglegt en geen Netflix hebt, ga je veel eerder slapen. Je sluit namelijk je ogen als het donker wordt. Heel veel mensen komen alleen daardoor al echt tot rust. Je leeft als het ware mee met de natuur. Het is niet iets wat we bij de yoga retraite bewust benadrukken, maar het gebeurt gewoon vanzelf. Het is een soort andere laag wat mensen ontdekken. Dat vind ik erg bijzonder om te zien want bij sommige yoga retraites is het zo dat je je daar juist heel bewust van moet zijn. Als jij gewoon lekker een wijntje wilt drinken ’s avonds met een muziekje aan en appels wilt halen in het grasveld, dan kan dat! Als je na een week vertrekt ben je mentaal opgeknapt.’


‘Het dagelijkse programma is ook redelijk flexibel. In principe word je wakker van de zon en de vogeltjes die fluiten. Je kan ervoor kiezen om meteen te ontbijten, of je volgt eerst de yogales. Meestal is dit yoghurt met fruit. De yogales duurt twee uren, dit klinkt best lang maar dit is inclusief uitleg en een stukje meditatie. Zelf noemen we dit eigenlijk geen meditatie, maar gewoon stil zitten en luisteren naar wat er om je heen gebeurt. Die twee uurtjes vliegen zo voorbij. Na de les kan je een vers gemaakt sapje drinken. (Er klinkt gelach) Dus toch ook bij onze retraite! Vervolgens gaat iedereen lekker douchen, zich aankleden of even zwemmen. Dan begint de food workshop waarbij we samen koken op eigen locatie.

Geen moestuin maar een berm met kruiden
‘Er is een buitenkeuken, binnen keuken en een pizza oven. Mensen kunnen op het terrein kruiden plukken die ze nodig hebben of bijvoorbeeld perziken bij buurman Massimo halen. Vers van de boom! De kruiden pluk je overigens niet in een moestuin, maar gewoon in de berm. Verspreid over de week zijn er ook andere workshops. Bijvoorbeeld pasta leren maken bij het beste restaurant van de regio. Een oude mevrouw van zeventig vertelt dan uiterst serieus dat het raam dicht moet omdat anders de pasta uitdroogt. Het is zo leuk om te zien hoe ouderwets en authentiek, vooral, dit nog gebeurt. We gaan ook wel eens langs bij de biologische wijnboer. Die geeft ons dan een rondleiding en voorziet ons van diverse hapjes. Zoals kaas en zelfgemaakte vijgenjam. Je komt op allerlei plekken, maar we beginnen al-tijd met yoga.’

 

en_USEnglish